مشتریان بعد از انتخاب شرکت باربری مورد نظرشان می‌بایست به صورت حضوری به دفتر شرکت مراجعه کنند و نسبت به عقد قرارداد حمل و نقل اقدامات لازم را انجام دهند. در چنین مواقعی نکات مهمی را بایستی رعایت کرد که ممکن است شما از آن بی‌اطلاع باشید. برای آشنایی بیشتر با موارد و نکات مهم قرارداد حمل و نقل تا انتهای مقاله با ما همراه باشید. قرارداد حمل و نقل شامل بندها و فاکتورهای زیادی می‌شود که در ادامه به معرفی و توضیح آنها می‌پردازیم. بند اول
بند اول مانند هر قرارداد دیگری شامل معرفی طرفین و ذکر مشخصات شناسنامه‌ای آنها می‌شود که در آن به صورت واضح نام و نام خانوادگی طرفین قرارداد، نام پدر، شماره شناسنامه و یا کد ملی آنها، آدرس محل سکونت و مواردی از این قبیل می‌بایست مطرح شوند و هر دو طرف نسبت به تکمیل فرم بایستی اقدام کنند.
– بند دوم
در این قسمت راجع به نوع وسیله نقلیه شرکت اتوبار مورد نظر و مشخصات کامل آن به همراه مبدا و مقصد صحبت می‌شود.
– بند سوم
هزینه حمل و نقل باید به صورت واضح، به عدد و حروف بر حسب واحد ریال با توجه به وزن وسایل و لوازم طبق تعرفه وزارت راه و نرخ مصوب اتحادیه ذکر شود.
– بند چهارم
مدت اجرای قرارداد باید با ذکر روز و تاریخ شمسی و رسمی کشور مشخص شود.
– بند پنجم
نحوه پرداخت وجه می‌بایست معین گردد. به طور مثال اینکه چند درصد از مبلغ کل جابهجایی پیش از بارگیری باید پرداخت شود و بقیه مبلغ به صورت نقد یا چک وصول می‌گردد موضوعی است که در این بند باید مشخص شود. بهتر است کلیه مبالغ هزینه شده یادداشت شوند و برای آنها رسید پرداختی به مشتری ارائه شود.
– بند ششم
این بند به کسورات قانونی می‌پردازد. در واقع مالیاتی که بابت حمل و نقل از سوی سازمان‌های مربوطه تعیین شده در این قسمت مطرح می‌شوند که لازم الاجراست.
– بند هفتم
حق تمبر بارنامه به عهده شرکت صادر کننده بارنامه است. در مورد هزینه ترمینال، عوارض شهرداری و باسکول متصدی حمل و نقل مسئول است.
– بند هشتم
شرایط حمل و نقل می‌بایست به صورت واضح و با شرحی کامل مطرح شوند و هیچ نقطه ابهامی برای طرفین قرارداد وجود نداشته باشد.
به طور مثال مستقر شدن فردی از طرف ارسال کننده در مکان تخلیه بار و همچنین محل بارگیری در تمام مدت حمل و نقل یکی از شرایط جا به جایی است. همین طور در مورد مفقود شدن لوازم و یا خسارت وارد شده به اموال بایستی مشخص شود که بر عهده چه کسی خواهد بود. آیا این موضوع بر عهده متصدی حمل و نقل است؟ همه این موارد به صورت کاملا شفاف در این بند می‌بایست گنجانده شوند. اگر ماشین‌های حمل بار بیش از حد در محل بارگیری و یا تخلیه بار معطل شوند به ازای هر ساعت زمان صرف شده هزینه جداگانه‌ای در نظر گرفته می‌شود. متصدیان حمل و نقل به هیچ وجه حق دریافت مبالغی برای بارنامه، بارچینی، انعام، انبارداری و مواردی از این قبیل را ندارند و این موضوع بایستی در قرارداد ذکر شود و به رویت و امضای هر دو طرف برسد.
ارسال کننده لوازم و اثاثیه بایستی آدرس دقیق مبدا و مقصد، تعداد کالا، طرز بسته بندی آنها، وزن و محتویات بسته‌ها، همچنین مدت زمان تحویل کالا و آدرس را کاملا شفاف در قرارداد ذکر کند و شرکت را در جریان موارد ذکر شده قرار دهد در غیر این صورت مسئولیت هر نوع خسارت و دیرکردی بر عهده او خواهد بود.
محل تخلیه بار باید به گونه‌ای تعیین شود که از نظر مقررات راهنمایی و رانندگی مشکلی برای شرکت حمل و نقل به وجود نیاید.
– بند نهم
شرایط خاص و غیر منتظره در این بند مطرح می‌شوند. به طور مثال اگر شرایط خاصی در حین کار برای متصدی جابهجایی پیش آید که منجر به تعویق و تاخیر در تحویل کالا شود و یا حادثه‌ای رخ دهد که باعث خسارات مالی برای مشتری شود می‌بایست نسبت به آگاه کردن وی اقدام کند.
– بند دهم
شرایطی که موجب فسخ قرارداد می‌شوند مانند تخلف در اجرای هر یک از موارد ذکر شده در قرارداد در این قسمت باید مطرح شوند. در مواردی که اختلاف میان هر یک از طرفین قرارداد ایجاد شود و با مذاکره حل نشود از طریق داور می‌بایست پیگیری شود.
تمام بندهای قرارداد باید مورد تایید طرفین قرار بگیرد و در انتها می‌بایست هر دو طرف به همراه وکیل تنظیم کننده قرارداد موارد تایید شده را امضا کنند.